طبااستاپ در تماس با خون، سرم خون را به خود جذب کرده و متورم می شود و با ایجاد توده مشابه ه خون و ایجاد مانع فیزیکی خون ریزی را متوقف می سازد. ساختار گرانولی طبااستاپ سطح وسیعی را جهت جذب سرم خون فراهم کرده، در نتیجه سرعت و قدرت عملکرد پانسمان را افزایش می دهد.
مکانیسم عملکرد طبااستاپ برای درمان زخم کاملا مستقل از مسیر های طبیعی انعقاد خون بوده و با ایجاد یک مانع فیزیکی عمل می کند، در نتیجه در بیماران مصرف کننده دارو های ضد انعقاد خون قابل استفاده است.
ساختار های به کار رفته در طبااستاپ بیوپلیمر های زیست سازگار بوده و هیچ گونه حساسیتی را در محل خون ریزی ایجاد نمی کند.
بر خلاف سایر پانسمان های مورد استفاده در خون ریزی، مکانیسم طبااستاپ گرمازا نبوده و هیچ گونه آسیبی را به بافت محل خونریزی و بافت اطراف ایجاد نمی کند.
ساختار پودری و نحوه بسته بندی پانسمان طبااستاپ، استفاده از این پانسمان را در محل خون ریزی بسیار تسهیل ساخته و سرعت عملکرد کادر درمان را افزایش می دهد.
موضوع اصلی که متخصص طب فیزیکی و توانبخشی هدف قرار می دهد، توانایی فرد برای داشتن عملکرد مطلوب با وجود محدودیت هایی است که توسط اختلالات ناتوان کننده یا فرآیند بیماری به وجود آمده و درمان قطعی برای آن ها وجود ندارد. تاکید بر بازگشت کامل سطح عملکرد به میزان سابق نیست، بلکه هدف اصلی طب فیزیکی بهینه سازی کیفیت زندگی افرادی است که نمی توانند به طور کامل بهبود یابند. در بیماری های مزمن بر رویکرد تیمی برای هماهنگی درمان بیماران تأکید شده است. توانبخشی جامع توسط دکتر طب فیزیکی ارائه می شود که به عنوان تسهیل کننده، رهبران تیم و متخصصین پزشکی برای توانبخشی وارد عمل می شوند.
در برنامه توانبخشی اغلب اهدافی توسط تیم مراقبت های بالینی مشخص می شود تا به تیم و بیمار مسیری جهت درمان ارائه شود. تنظیم هدف می تواند به کیفیت زندگی بالاتر برای فرد منجر شود.
متخصص طب فیزیکی علاوه بر داشتن دانش پزشکی کامل در مورد وضعیت بیمار، باید اطلاعات کاربردی مرتبط با آن را نیز داشته باشد. این مسائل شامل موارد زیر می شود: چه نوع صندلی چرخداری برای بیمار مناسب است، کدام نوع پروتز مناسب تر است، آیا محیط منزل با شرایط بیمار وفق داده شده است و سایر مشکلات روزمره ای که بیماران ممکن است داشته باشند.
موضوعاتی که در برنامه توانبخشی مورد توجه قرار می گیرد شامل : مهارت های خود مراقبتی شامل فعالیت های روزانه مانند غذا خوردن و لباس پوشیدن، مراقبت های فیزیکی مانند مراقبت از پوست و مواد غذایی و داروهای مورد نیاز، مهارت های حرکتی مانند راه رفتن یا استفاده از ویلچر، مراقبت های تنفسی مانند مراقبت های دستگاه تنفس مصنوعی در صورت نیاز و تمرینات و ورزش های تنفسی برای افزایش عملکرد ریه ها، مهارت های ارتباطی مانند صحبت کردن و نوشتن و روش های جایگزین برای برقراری ارتباط، مهارت های شناختی مانند به خاطر سپردن، تمرکز و توانایی حل مسئله، مهارت های اجتماعی مانند تعامل با دیگر در خانه و جامعه، آموزش های شغلی برای مهارت های مرتبط با شغل، مدیریت درد به وسیله ی دارو یا روش های جایگزین تسکین درد، مشاوره روانشناسی و شناخت مسئله و راه حل ها برای مشکلات فکری، عملی یا روانی، حمایت خانوادگی برای همراه شدن با تغییراتی که در شیوه ی زندگی ایجاد می شود، آموزش بیمار و خانواده بیمار راجع به شرایط پیش آمده، مراقبت های درمانی و تکنیک های اتخاذ شده می شوند.
بهترین متخصص طب فیزیکی می تواند به بیماران مبتلا به بیماری های مزمن، درد و یا معلولیت در جهت عملکرد مطلوب کمک کرده، در نتیجه ریکاوری و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. طب فیزیکی مشکلات سیستم عضلانی-اسکلتی از جمله کمر درد و گردن درد، آسیب نخاعی و سایر شرایط را تشخیص داده و درمان می کند.
با استفاده از عامل های فیزیکی و ورزش درمانی، توانبخشی به بیماران می تواند به روش های زیر کمک کند:
• کاهش درد
• بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات موقت یا شدید
• یادگیری چگونگی استفاده از ابزارهای کمکی (مانند بریس، صندلی چرخدار و غیره)
در طی توانبخشی، متخصصین طب فیزیکی از بیماران دچار آسیب دیدگی فیزیکی مراقبت کرده و چالش های عاطفی مرتبط با آن را نیز مورد توجه قرار می دهند.
اسید هیالورونیک یک ماده ژل مانند است که به طور طبیعی در مایع سینوویال اطراف مفاصل وجود دارد.این ماده روان کننده است. این ماده به عنوان کمک فنر عمل می کند و به استخوان ها کمک می کند تا به جای اینکه در مقابل یکدیگر آسیاب شوند ، یکدست حرکت کنند.
در افراد مبتلا به آرتروز مقادیر اسید هیالورونیک در مایعات مشترک آنها کاهش یافته است. تزریق اسید هیالورونیک می تواند به بازگرداندن سطح طبیعی کمک کند. این تزریقات نه تنها مفصل را روان می کنند بلکه ممکن است باعث کاهش التهاب و محافظت از غضروف در برابر سایش و پارگی بیشتر شوند.
قبل از تزریق ، پزشک ممکن است آسپیراسیون را انجام دهد ، مقداری از مایع را از مفصل زانو با یک سوزن جدا کند تا تورم را کاهش دهد.پس از تزریق از قرار دادن بیش از حد فشار بر روی زانو خودداری کنید. دویدن نداشته باشید ، برای مدت طولانی در حالت ایستاده نباشید یا اشیاء سنگین را بلند نکنید.
عوارض جانبی معمولی ناشی از تزریق اسید هیالورونیک شامل موارد زیر است:
درد در زانو
کبودی
گرما
تورم جزئی
این عوارض جانبی باید بعد از چند روز برطرف شود. استفاده از کیسه یخ روی زانو می تواند به رفع ناراحتی و جلوگیری از تورم کمک کند.
در موارد نادر ، افراد ممکن است عوارض جانبی جدی تری مانند خونریزی ، عفونت یا واکنش آلرژیک را تجربه کنند.
در صورت بروز هر یک از این علائم ، فوراً با پزشک تماس بگیرید:
تورم شدید در زانو
قرمزی یا گرمی در زانو
درد شدید
درد استئوآرتریت تا چند هفته پس از تزریق ممکن است کاهش یابد.
اثرات تسکین دهنده درد از تزریق به طور معمول حدود 6 ماه به طول می انجامد.
با تزریق اسید هیالورونیک درد به طور کامل متوقف نمی شود و یا ورم مفاصل درمان نمی شود. با این حال ، در این روش ممکن است به طور موقت درد کاهش یافته و تحرک را در برخی از افراد بهبود بخشند. افراد مبتلا به استئوآرتریت خفیف احتمالاً بیشترین سود را از تزریق اسید هیالورونیک مشاهده می کنند.
داروهای استروئیدی به روش مشابه هورمون کورتیزول عمل می کنند. کورتیزول بر روی سیستم ایمنی بدن کار می کند تا التهاب را در بدن کاهش دهد ، همچنین برای تسکین درد نیز مفید است.
FDA پنج داروی مختلف استروئیدی را برای درمان استئوآرتریت تصویب کرده است. همه آنها تقریباً مؤثر هستند.
FDA همچنین اخیراً یک تزریق کورتیکواستروئید آزاد شده از تریامسینولون استونید (Zilretta) را تأیید کرده است. فرد فقط یک بار می تواند آن را داشته باشد ، اما اثرات ضد التهابی آن ممکن است مدت زیادی طول بکشد.
افراد برای تزریق نیاز به مراجعه به پزشک دارند. پزشکان گاهی اوقات از امواج فراصوتی برای هدایت جای سوزن به فضای اطراف مفصل استفاده می کنند. در این روش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر داخلی بدن استفاده می شود.
پزشک همچنین ممکن است در کنار تزریق، تزریق تسکین دهنده درد بیهوشی انجام دهد، که این کار تسکین فوری را انجام می دهد. اثرات تزریق استروئید ظرف چند روز شروع به مشخص شدن می کند.
کورتیکواستروئیدها سریعتر از تزریق اسید هیالورونیک کار می کنند ، اما اثرات آنها به طول نمی انجامد. در برخی افراد ، تزریق کورتیکواستروئید می تواند به تسکین درد و بهبود حرکت در مفصل کمک کند. افرادی که صدمات گسترده ای در زانو دارند ، کمتر می توانند نتیجه بگیرند.
اگرچه FDA استفاده از کورتیکواستروئید را بی خطر می داند ، ممکن است افراد عوارض جانبی از قبیل:
تحریک در مفصل شبیه به نقرس
آسیب عصبی
در موارد نادر ، عفونت
افزایش قند خون که یک عارضه جانبی بخصوص در مبتلایان به دیابت شایع است.
نازک شدن استخوانها در نزدیکی زانودر صورت از بین رفتن اثرات ، افراد دریافت کننده تزریق ممکن است نتوانند بلافاصله تزریق دیگری دریافت کنند. پزشکان فقط تزریق کورتیکواستروئید را هر 4 ماه یکبار توصیه می کنند.
دریافت تزریق بیش از حد مکرر می تواند خطر عوارض جانبی مانند آسیب به بافتهای نرم در زانو را افزایش دهد. تسکین درد از تزریق نیز به همان اندازه مؤثر نخواهد بود و اثرات سریعتر از بین می روند.
اگر با تزریق تسکین درد انجام نشود ، ممکن است نوع دیگری از درمان لازم باشد.
افرادی که فکر می کنند ممکن است استئوآرتریت زانو داشته باشند ، باید از پزشک سؤال کنند که آیا تزریق زانو یک قدم بعدی مؤثر است یا خیر؟
دو نوع تزریق دیگر وجود دارد. اگرچه این روشهای درمانی هنوز آزمایشی هستند و هنوز از FDA برای درمان ورم مفاصل زانو تأیید نشده اند ، اما ممکن است برخی از پزشکان بتوانند از آنها استفاده کنند.
در این تزریق ها از سلول هایی به نام پلاکت استفاده می کنند. اینها به بهبودی و ه شدن خون کمک می کند. پزشک پلاکت ها را از خون خود فرد می گیرد. پلاکت ها هنگامی که در مفصل زانو قرار دارند ، فاکتورهای رشد را آزاد می کنند ، اینها موادی هستند که به اصلاح بافت های آسیب دیده کمک می کنند.
تزریق PRP ممکن است درد استئوآرتریت را تسکین داده و عملکرد آن را بهبود بخشد .
این تزریقات با استفاده از سلولهایی است که می توانند به هر نوع بافت تبدیل شوند و غضروف آسیب دیده را ترمیم می کنند. تزریق سلول های بنیادی می تواند به کاهش تورم و تسکین درد کمک کند.
قبل از انجام تزریقات ، درمان های محافظه کارانه تری مانند درمان فیزیکی ، گرما ، یخ و کاهش وزن را امتحان کنید. بیمه گذاران غالباً تزریقات پوکی استخوان را پوشش نمی دهند تا زمانی که شواهدی دریافت کنند که تأیید کند شخصی اقدام به درمان محافظه کارانه کرده است.
پروتز دندان یک ابزار دندانپزشکی است که جایگزین دندان از دست رفته یا نقایص دندان می شود. این وسیله پزشکی شامل کاشت، تاج، پروتز و روکش است که برخی از آنها قابل جدا شدن بوده یا در دهان ثابت هستند. در مورد نوع پروتز بهتر است که با دندان پزشک خود م کرده و در این زمینه از او راهنمایی بخواهید.
پروتزهای دندانپزشکی انواع مختلفی را شامل می شوند که تشخیص آنها کار ساده ای است. به طور کلی چهار نوع پروتز اصلی وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
روکش ها فقط یک دندان آسیب دیده را می پوشانند یا بخشی از یک دندان را تشکیل می دهند. روکش ها به عنوان یک وسیله به شکل دندان شناخته می شوند. هنگامی که روکش ها روی دندان قرار می گیرند، ظاهری کاملا طبیعی ایجاد می کنند.
معمولا جزئی تر بوده و سطح دندان های مصنوعی را تشکیل می دهند. به عنوان مثال پل ها نیز نوعی پروتز به حساب می آیند که برای پر کردن فضای خالی بین دو دندان به کار گرفته می شوند. در صورتی که فضای خالی بین دندان ها به خوبی پر نشوند، ممکن است که دندان تحرک زیادی پیدا کرده و از این طریق به ریشه دندان ها آسیب وارد شود.
ونیرها پوسته های نازکی هستند که سطح دندان ها ترمیم شده، آسیب دیده و نامناسب را می پوشانند و از این طریق به بهبود ظاهر افراد کمک می کنند.
برای ساخت پروتز دندان، دندانپزشک ارزیابی کاملی از دندان ها و حفره دهان شما انجام می دهد. معمولا از پرتونگاری برای ساخت پروتز دندان استفاده می شود. استفاده از چنین تکنیک هایی به دندانپزشک کمک می کند تا دندان هایی برای فرد بیمار طراحی کند که از دندان های باقی مانده پشتیبانی کرده و به فرد امکان بدهد که به طور عادی غذا خورده و صحبت کند.
در مرحله بعدی دندانپزشک معمولا از فرد می خواهد تا با گاز زدن قالبی که دندانپزشک در دهان او قرار می دهد، قالبی متناسب با دندان از دست رفته ایجاد کند. سپس قالب ایجاد شده را به لابراتورهای دندانپزشکی فرستاده و پروتز دندان را طبق دستورات پزشک می سازند.
پروتزها به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:
روکش ها معمولا در سه نوع مختلف تولید می شوند:
روکش ها ممکن است که از ماده زیریم نیز ساخته شوند که این ماده جایگاه ویژه ای بین مواد سرامیکی دارد. ماده فولاد سرامیکی ویژگی های فوق العاده ای را به همراه دارد که از جمله آنها می توان به استحکام و قدرت ثبات بالا اشاره کرد.
تیتانیوم نیز از دیگر موادی است که در ساخت پروتز دندان کاربرد دارد. در واقع تیتانیوم ویژگی های منحصر به فردی را به همراه دارد که در ادامه برخی از آنها را مطرح خواهیم کرد.
پروتزهای دندانی که کلیه دندان های موجود در دهان را شامل می شوند معمولا از جنس اکریلیک و استیل اکریلیک بوده و از آنها به عنوان یک راه حل اقتصادی و به صرفه یاد می شود.
در صورتی که فردی به دیابت مبتلا باشد، مراقبت از پا را باید در اولویت امور خود قرار دهد. مشکلات پا عارضه شایع این بیماری است. پاها ممکن است که در اثر دیابت آسیب دیده و امکان این وجود دارد که در اثر آسیب های عصبی فرد دیابتی حس پاهای خود را از دست بدهد.
چنانچه فرد اقدامات مراقبتی را به خوبی انجام دهد، می تواند از بروز مشکلاتی این چنین جلوگیری کند. پاپزشکی برای بیماران دیابتی بسیار مهم است و به آنها کمک می کند تا در نهایت از سلامت پاهای خود اطمینان حاصل کنند.
پاها در بیماری دیابت ممکن است که از دو طریق در معرض آسیب قرار گیرند. دیابت ممکن است که بر جریان خون تاثیر بگذارد یا سبب بروز آسیب های عصبی شود. زخم های به وجود آمده در اثر دیابت ممکن است با نوروپاتی( آسیب عصبی) یا بیماری های شریانی ( گردش خون ضعیف) همراه باشند.
این دو عامل می توانند تا 80 درصد خطر قطع عضو ناشی از زخم پا را افزایش دهند. پاپزشکی نقش مهمی در کنترل زخم های ایجاد شده در پا دارد و با ارائه درمان هایی از جمله دفع زخم، پانسمان و کاهش فشار می تواند سبب تسریع بهبودی زخم ها شده و خطر قطع عضو در بیماران دیابتی را کاهش دهد.
عوارض ناشی از بیماری دیابت به آرامی و با گذشت زمان خود را نشان می دهند و معمولا فرد مبتلا به آن هنگامی از وجود این عوارض آگاه می شود که دیر شده است. به همین دلیل است که آموزش بیمار از ابتدا بسیار مهم است و باید یک روند مداوم باشد.
بهینه سازی کنترل قند خون در پا بسیار حائز اهمیت است و لازم است که این مورد به طور منظم چک شده و در صورت وجود مشکلی هشدارهای لازم به بیمار داده شود.
تمام بیماران مبتلا به دیابت باید حداقل سالی یکبار نزد پزشک متخصص مراجعه کرده و از او بخواهند تا پاهای آنها را معاینه کند. تشخیص به هنگام و جلوگیری از ایجاد زخم ها سبب پیشگیری از بروز آسیب ها و عوارض جدی تر می شود.
شاید شنیده باشید که دیابت ممکن است که سبب گانگرن یا بافت مرده و سیاه شود. بیشتر اوقات گانگرن ناشی از تاخیر در درمان آسیب های وارد شده به پا است.
نخست لازم است که بیماران دیابتی سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک و افراد متخصص پاپزشکی قرار داده و لیستی از سوالات و نگرانی های خود را تهیه کرده و از پزشک خود بپرسند. برخی از مواردی که لازم است که با متخصص پا پزشکی در میان بگذارید شامل عبارت های زیر هستند:
اگر علائم نوروپاتی را تجربه کرده اید، از متخصص خود آزمایش عصبی یا تست های جامع بخواهید. این تست به شما کمک می کنند تا آسیب وارد شده را شناسایی کرده و از مشکلات ناشی از آسیب های عصبی بیشتر پیشگیری کنید.
از دیگر نکاتی که باید با متخصص پاپزشکی در میان گذاشته شود، نکات مربوط به رژیم غذایی است. از پزشک خود بخواهید تا رژیم غذایی سالمی را برای شما طراحی کند تا در نهایت آسیب های وارد شده به پا در اثر بیماری دیابت به حداقل برسد.
همچنین لازم است که با پزشک خود در مورد مراقبت هایی که لازم است که روزانه برای کاهش عوارض ناشی از بیماری دیابت انجام دهید، م کرده و از او کمک بخواهید.
در نهایت باید بگوییم که بیماری دیابت اگرچه ممکن است که محدودیت هایی برای فرد بیمار به همراه داشته باشد، اما در صورتی که مراقبت های پزشکی مانند پاپزشکی به خوبی انجام شود، هیچ گونه خطری برای فرد مبتلا به آن به همراه نداشته و فرد می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد.
به منظور درک بهتر عارضه دیسک بهتر است در ابتدا اطلاعاتی را در مورد نحوه عملکرد ستون فقرات به دست بیاورید. ستون فقرات از ۲۴ استخوان متحرک به نام مهره تشکیل میشود، مهرههای L1 تا L5 مهرههای کمری هستند. دیسکها بین مهرهها قرار میگیرند و مانند ضربهگیر از سایش دو مهره روی یکدیگر جلوگیری میکنند. حلقه بیرونی دیسک آنولوس نام دارد. نوارهای فیبری جسمهای مهرهها را به یکدیگر متصل میکند. مرکز پر شده با ژلاتین هر دیسک آنولوس نام دارد. یک جفت عصب در هر سطح دیسک از نخاع خارج و سپس در بدن شاخه شاخه میشود. نخاع و عصبهای نخاعی عملکردی مانند تلفن دارند، یعنی پیامها یا تکانهها توسط آنها برای انتقال حس و کنترل حرکت از مغز به بدن و بالعکس منتقل میشود.
دانش واژههای مختلفی برای اشاره به فتق دیسک به کار برده میشود؛ برآمدگی دیسک زمانی رخ میدهد که آنولوس دیسک سالم است، اما برآمدگی آن به عصبها فشار میآورد. آنچه در اصل فتق دیسک یا پارگی دیسک کمر نامیده میشود، نتیجه پارگی یا ترک برداشتن آنولوس دیسک و بیرون زدن مرکز ژلاتینی مانند از این محل تضعیف شده است. فتق گاهی اوقات چنان شدید است که با وجود جسم آزاد و سرگردان روبهرو میشویم، که به معنای شکستن و جدا شدن یک قطعه از دیسک و ورود آن به کانال نخاعی است.
اکثر موارد فتق دیسک مهرههای کمری ستون فقرات را در محلی درگیر میکند که اعصاب نخاعی از بین دو مهره کمری خارج میشود و سپس مجدداً به یکدیگر میپیوندند تا عصب سیاتیک کشیده شده تا پایین پا را تشکیل دهند.
فتق دیسک در بسیاری موارد پیآمد فرایند طبیعی پیر شدن و فرسودگی ستون فقرات است که فرسایش یا تخریب نامیده میشود.
دیسک کودکان و جوانان حاوی مقدار زیادی آب است. دیسک به موازات افزایش سن به تدریج خشک و ضعیف میشود. دیسکها به مرور منقبض میشوند و فضای بین مهرهها باریکتر میشود.
عاملهای دیگری علاوه بر فرسودگی و سایش تدریجی ناشی از افزایش سن احتمال فتق دیسک را افزایش میدهد. با آگاهی از این عاملهای خطر میتوان از بروز مشکلهای آتی جلوگیری کرد.
جنسیت: فتق دیسک بیش از همه در مردان 30 تا 50 ساله شایع است.
بلند کردن اشیاء به شیوه نامناسب: استفاده از عضلههای کمر به جای عضلههای پا هنگام بلند کردن اشیاء سنگین به فنق دیسک میانجامد. چرخیدن هنگام بلند کردن اجسام نیز کمر را آسیب پذیر میسازد. اگر زمان بلند کردن اشیاء عضلههای پا، و نه عضلههای کمر، را به کار بگیرید، میتوانید از ستون فقرات محافظت کنید.
وزن: اضافه وزن فشار مضاعفی را به دیسکهای کمر وارد میکند.
فعالیتهای مکرر وارد کننده فشار و کشش بیش از اندازه به کمر: بسیاری از مشاغل فشار جسمی سنگینی را به افراد وارد میکنند و انجام مداوم حرکات بلند کردن، کشیدن، خم شدن یا چرخیدن را ایجاب میکنند. بلند کردن اشیاء به شیوه ایمن و رعایت تکنیکهای مناسب حرکت از آسیب دیدن کمر جلوگیری خواهد کرد.
رانندگی طولانی مدت مکرر: نشستن طولانی مدت و تحمل لرزش ناشی از موتور خودرو به دیسکها و ستون فقرات فشار وارد میکند.
سبک زندگی بدون تحرک: ورزش و تمرین منظم برای پیشگیری از بروز بسیاری از عارضهها، از جمله فتق دیسک، بسیار مهم است.
استعمال دخانیات: پزشکان بر این باوراند که استعمال دخانیات رسیدن اکسیژن به دیسک را کاهش میدهد و فرسایش و تحلیل دیسک سریعتر میشود.
دارو: تجویز داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن (مورتین، ادویل) یا ناپروکسین (الیو) درمان اولیه فتق دیسک کمری محسوب میشود. این داروها در تسکین درد و التهاب ناشی از این عارضه مؤثراند که توسط متخصص دیسک کمر تجویز میشوند.
برنامههای توانبخشی: برنامههای توانبخشی با هدف بهبود مشکلات ناشی از فتق دیسک طرحریزی میشود.
• ورزش و تمرین: تمرینهای اصلاحی بخشی از برنامه درمان فتق دیسک است. به کمک این تمرینهای پیشگیرانه و ایمن انجام دادن فعالیتهای جسمی میتوان درد را کاهش داد، از بروز مشکل در آینده جلوگیری کرد و سلامت کمر را در درازمدت تضمین کرد.
• درمان با اوزون: درمان با اوزون برای تمام مشکلهای فتق دیسک مفید است.
• تراکشن یا کشش: کشش ستون فقرات فشار روی ستون فقرات را کاهش میدهد. این درمان را میتوان با استفاده از دستگاه مخصوص تراکشن یا به صورت دستی انجام داد.
• درمانهای جایگزین: درمانهای جایگزین و مکمل مانند طب سوزنی، فشار درمانی و ماساژ برای کاهش درد فتق دیسک پیشنهاد میشود.
• بریس یا کمربند طبی: پزشک گاهی از بیمار میخواهد تا در شروع درمان برای تسکین کمر درد از بریس یا کمربند طبی نرم و منعطف استفاده کند، اگرچه این روش فتق دیسک را التیام نمیدهد.
معمولا لیزر درمانی دیسک کمر بهمنظور کاهش درد و بازگشتن مجدد شما به حرکت و فعالیتهای روزمره انجام میشود. شما و پزشکتان ممکن است لیزردرمانی را در نظر بگیرید، اگر:
درد بسیار شدیدی در پا داشته باشید یا دچار بیحسی یا ضعفی شوید که شما را از انجام دادن فعالیتهای روزمره زندگی بازدارد، لیزر درمانی دیسک کمر مفید خواهد بود .
اگر علائم شما پس از 4 هفته از درمانهای غیر جراحی بهبود نیابند.
اگر نتایج معاینه فیزیکی بیانگر این باشد که شما دچار ضعف، از دست دادن حرکت و یا احساس غیرطبیعی هستید که بهاحتمالزیاد با عمل دیسک با لیزر برطرف میشوند.
در برخی از شرایط اضطراری مانند مبتلا شدن شما به سندرم دم اسب. علائم آن عبارتاند از:
از دست دادن کنترل روده یا مثانه.
ضعف جدید در پاها (معمولاً هر دو پا).
بیحسی یا سوزن سوزن شدن در باسن، ناحیه تناسلی و یا پاها (معمولاً هر دو پا).
ورزش می تواند باعث تاخیر در ایجاد
فعال بودن از نظر جسمی سلامت بافت غضروف را افزایش می دهد ، چه فرد دارای آرتروز باشد چه نباشد.
ورزش همچنین پشتیبانی بدن از مفاصل را تقویت می کند. تقویت عضلات پا به ویژه برای زانوها مفید است.
افراد مبتلا به درد مفاصل می توانند از فعالیت هایی مانند ایروبیک در آب بهره مند شوند ، زیرا این فشار کمی روی زانوها ایجاد می کند.
تقویت عضلات فوقانی پا - عضلات چهار سر ران از طریق ورزش می تواند به محافظت از مفصل زانو کمک کند. این ماهیچه ها در کناره ها و قسمت جلوی ران ها قرار دارند.
در اینجا چند روش برای تقویت این عضلات آورده شده است:
در هنگام دراز کشیدن یا نشستن یک پا را صاف کنید و بلند کنید.
یک پا را روی یک پله قرار دهید ، سپس با پای دیگر ، از پله بالا و پایین بروید و این کار را تکرار کنید.
روی یک صندلی بنشینید و سپس یک دقیقه بایستید و مجدد بنشینید. این کار را با روشی آهسته و کنترل شده انجام دهید و از استفاده از دست برای حمایت خودداری کنید.
یک صندلی نگه دارید و پا را بالا بیاورید تا زمانی که زانوی انگشتان پا را بپوشاند. این کار را 10 بار انجام دهید.
اقداماتی که می تواند به حداقل رساندن
اجتناب از نشستن روی صندلی ها و نیمکت های کم ارتفاع
در صورت وم روی بالش نشسته و سطح صندلی خود را بالا ببرید.
بررسی اینکه وضعیت خوبی برای نشستن دارید.
پوشیدن کفش های مناسب و جلوگیری از استفاده از کفش هایی که قوس های نامناسب دارند.
اجتناب از نشستن طولانی مدت و بدون حرکت، زیرا مفاصل ممکن است بدون حرکت سفت و دردناک شوند.
افرادی که وزن اضافی یا چاقی دارند ، احتمال بیشتری برای درد زانو در آنها وجود دارد.
تحمل وزن اضافی فشار بیشتری را به مفاصل وارد می کند. از دست دادن وزن به کاهش درد دراز مدت زانو از جمله درد ناشی از آرتریت کمک می کند.
وزن اضافی روی بدن باعث افزایش التهاب در بدن می شود و زانوها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.
یک رژیم غذایی سالم به معنای یک رژیم متعادل است:
میوه ، سبزیجات و فیبر زیاد است.
گوشت ، چربی حیوانات و چربیهای دیگر کم باشد.
قبل از شروع رژیم که ادعا می کند برای درد زانو مفید است باید با یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی صحبت کنید تا از مناسب بودن آن برای شما اطمینان حاصل شود.
برخی داروها می توانند به درد زانو ناشی از آرتروز کمک کنند.
در سال 2015 ، محققان یافته های خود را پس از مقایسه اثربخشی تعدادی از داروهای مورد استفاده در درمان درد زانو منتشر کردند.
به نظر می رسد داروهای داخل مفصلی ، مؤثرترین داروها هستند که به مفصل تزریق می شوند.
ماساژ از جمله ماساژ درمانی ممکن است درد زانو را تسکین دهد.
انجمن ماساژ درمانی آمریکا (AMTA) موارد زیر را توصیه می کند.
این کارها باید در حالت نشسته انجام شود و زانوها به سمت جلو و پاها صاف روی زمین باشند.
10 مرتبه با هر دو دست به بالای ران ضربه بزنید. سه بار تکرار کنید.
با کف پای صاف بنشینید ، کف دست را روی قسمت بالای ران قرار دهید و تا زانو آن را بکشید ، سپس رها کنید. پنج بار تکرار کنید. همین کار را برای قسمت های بیرونی و داخلی ران نیز انجام دهید.
با چهار انگشت به بافت زانو فشار آورید و پنج بار دست را به بالا و پایین حرکت دهید. این کار را همه اطراف زانو تکرار کنید.
کف دست را روی قسمت بالای ران قرار دهید ، آن را به سمت پایین ران ، بالای زانو بپیچانید.
ماساژ دادن عضلات ران تأثیر مفیدی بر زانو خواهد داشت.
روغنها ممکن است به کاهش درد کمک کنند.
یک مطالعه منتشر شده در سال 2008 نشان داد که ماساژ با روغن حاوی زنجبیل و پرتقال باعث افزایش عملکرد در زانوهایی با درد متوسط تا شدید به دلیل آستورئیت می شود.
در یک تحقیق ، محققان دریافتند که استفاده از پماد حاوی دارچین ، زنجبیل و روغن کنجد اثر درمانی بر درد ، سفتی و حرکت دارد.
استراحت ، یخ و محافظت ممکن است به درمان درد خفیف زانو که ناشی از آسیب دیدگی بافت نرم است کمک کند.
محافظت به معنای محافظت از زانو در برابر صدمات بیشتر است ، به عنوان مثال ، با استراحت از آن محافظت کنید.
استراحت می تواند خطر صدمه بیشتر را کاهش داده و باعث بهبودی بافت شود. با این وجود ، متوقف کردن همه حرکات توصیه نمی شود ، زیرا این می تواند منجر به سفتی و به مرور زمان ضعف عضلات شود.
یخ می تواند به کاهش تورم و التهاب کمک کند. باید در یک پارچه پیچیده شده و به مدت 20 دقیقه چندین بار در روز اول آسیب استفاده شود. هرگز یخ را به طور مستقیم روی پوست قرار ندهید ، زیرا این می تواند باعث آسیب بیشتر شود.
به عنوان مثال ، بانداژ زانو می تواند سطح راحتی را افزایش دهد. بانداژ باید محکم باشد اما نه آنقدر که مانع خونرسانی شود.
بالا نگه داشتن پا باعث گردش خون و کاهش تورم خواهد شد. در حالت ایده آل ، زانو باید بالاتر از سطح قلب باشد.
گرما و سرما می تواند راهی مؤثر باشد. گرما عضلات را شل می کند و روانکاری را بهبود می بخشد و منجر به کاهش سفتی می شود. از یک بطری آب گرم یا یک پد گرم استفاده کنید.
یخ ، که در پارچه پیچیده شده است ، می تواند باعث کاهش درد ، التهاب و تورم شود.به یاد داشته باشید که قبل از استفاده از گرما ، هر مورد داغ را آزمایش کنید ، به خصوص اگر مربوط به یک فرد مسن یا شخصی باشد که نمی تواند به راحتی ارتباط برقرار کند.
تصور می شود که آب و هوای سرد درد را بدتر می کند.
مطالعه ها این موضوع را نشان نمی دهند، زندگی در یک هوای دلپذیر ممکن است درد را از نظر روانشناختی آسان تر کند.
در سال 2014 ، محققان دریافتند که - به جای خود هوا - حساسیت به آب و هوا در افراد مسن مبتلا به استئوآرتریت ممکن است بر چگونگی تجربه درد مفاصل تأثیر بگذارد.
افراد اروپای جنوبی ، ن و کسانی که سطح اضطراب بالاتری دارند، حساسیت به آب و هوا را اعلام کردند، و مشخص شد افرادی که میزان حساسیت بالاتری دارند بیشتر درد را احساس می کنند ، خصوصاً در هوای مرطوب یا بارانی و سرد.
یک مطالعه که سال 2017 در ایالات متحده انجام شده است نشان داد که طبق یافته های منبع معتبر هیچ ارتباطی بین میزان بارندگی و افزایش ویزیت های پزشکی برای درد مفاصل وجود ندارد.
در سال 2017 ، یک مطالعه شامل 570 نفر شواهدی یافت که نشان می دهد طب سوزنی ممکن است به افرادی که دارای مشکلات پوستی و آرتروز در زانو هستند کمک کند.
شرکت کنندگان در طی 23 هفته 23 جلسه طب سوزنی دریافت کردند.
کسانی که طب سوزنی واقعی داشتند ، در مقایسه با سایر افراد از نظر درمان درد و عملکرد بالاتر بودند.
محققان نتیجه گرفتند:"به نظر می رسد طب سوزنی باعث بهبود عملکرد و تسکین درد به عنوان یک درمان کمکی برای استئوآرتریت زانو می شود."
کفی کفش طبی سفارشی نوعی ارتز پاست که سه بعدی بوده و داخل کفش قرار می گیرد. می توان از کفی های کفش برای تسکین درد، بهبود تراز اسکلتی و یا بهبود عملکرد پا و اندام تحتانی استفاده کرد. هدف ارتزها به طور کلی حمایت و تغییر وضعیت پاست. ارتزها مانند عینک تا زمانی که از آن استفاده می کنیم به ما کمک می کنند. ارتزها به طور دائم آناتومی شما را تغییر نخواهند داد و تنها زمانی که روی آنها ایستاده اید یا راه می روید عمل می کنند.
ارتزها به ما اجازه می دهند که شیوه زندگی و فعالیت هایمان را حفظ کنیم و علائم مشکل ساز را کاهش دهیم. ارتزها معمولا برای از بین بردن علائم آسیب های معمولی مانند فاسیات پلانتر، متاتارسالژی، نوروم ها و آسیب های مختلف تاندون و مچ پا و همچنین کمک به افراد مبتلا به دیابت یا آرتروز استفاده می شوند.
ارتزها با توجه به طراحی خود می توانند با استفاده از توزیع مناطق فشار، حالتی حمایتی برای پاها به وجود آورند.
اغلب آسیب های فشاری و استفاده بیش از حد پا، ساق پا، لگن، کمر و گردن به دلیل عملکرد نامناسب پا و توزیع وزن اندام های تحتانی است. با بهبود تراز، بدن قادر به کارکرد موثرتر و با فشار کمتری بر روی عضلات و رباط هایی است که بدن شما را تشکیل می دهند.
ارتزها همچنین می توانند برای پشتیبانی و بهبود هم ترازی استخوان ها در پا طراحی شوند. سبک ها و مدل های مختلف ارتز می توانند به منظور کاهش انواع درد در پاها، زانو ها، لگن و کمر به کار گرفته شوند. این ارتز ها می توانند شامل مدل های نرم انعطاف پذیر تا مدل های بسیار سفت و سخت باشند.
بعضی از کفی های طبی کفش برای کنترل عملکرد غیر طبیعی پاها و توزیع وزن مناسب و بطور کلی بیومکانیک با حفظ موقعیت پا در طی راه رفتن ساخته می شوند. این عملکرد با قالب گیری اولیه از پا امکان پذیر می شود.
ارتزها اغلب به عنوان روش درمانی برای آسیب شناخته می شوند. ارتز کمک می کند تا آسیب دیدگی بهبود یابد. هنگامی که جراحت بهبود پیدا کرد، ممکن است لازم به ادامه استفاده از ارتز برای جلوگیری از تکرار آسیب باشد.
ارزیابی بالینی حدود 45 دقیقه طول می کشد. اگر مشخص شود ارتز برای شما مناسب است از پای شما قالبی سه بعدی گرفته می شود. پس از ساخت قالب مجددا اندازه قالب ساخته شده با پای بیمار مقایسه می شود.
پس از ارزیابی دقیق جسمی، بیومکانیک و مدل راه رفتن، باید از تکنیک قالب گیری برای پا استفاده کرد. انتخاب روش قالب گیری مناسب برای موفقیت ارتز ضروری است. راه های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد. تکنیک های مختلف قالب گیری برای تصویربرداری سه بعدی از پا وجود دارد. هر روش قالب گیری دارای مزایا و معایبی است و ارتوپد فنی شما بهترین روش را برای شما تعیین می کند.
هنگامی که ارتز کاملا تماسی ساخته شد، اندازه گیری جزیی و دقیق برای اطمینان از رعایت تمام اامات صورت می گیرد. در این اندازه گیری همچنین اطمینان حاصل می شود که آیا ارتز راحت است.
قالب گیری با کمک قالب گچی این تکنیک در وضعیتی انجام می شود که استخوان های پا در حالت خنثی قرار دارند، و معمولا بدون تحمل وزن است. این روش قالب گیری شامل استفاده مستقیم از گچ بر روی پا برای ثبت شکل و زوایای پا است. قالب گیری در حالت خوابیده یا نشسته انجام می شود، بطوریکه پاها در تماس با زمین نباشد. این تکنیک بدون تحمل وزن است و انجام آن 5-7 دقیقه طول می کشد.
محققان کاملاً درک نمی کنند که طب سوزنی ممکن است چگونه کار کند ، اما نظریه های بیشماری وجود دارد. یک نظریه این است که طب سوزنی با تحریک ترشح اندورفین ها ، ماده شیمیایی تسکین دهنده درد طبیعی بدن کار می کند.
گفته می شود
گفته می شود طب سوزنی در درمان انواع شرایط سلامتی از جمله موارد زیر مورد استفاده است:
اضطراب
آرتروز
درد مزمن (مانند سردرد ، کمردرد ، درد گردن)
افسردگی
بیخوابی
حالت تهوع
سیاتیک
استرس و اضطراب
وزوز گوش
کاهش وزن
برخی افراد برای تقویت باروری از طب سوزنی استفاده می کنند. همچنین برای ترک سیگار و به عنوان مؤلفه ای از درمان سایر اعتیادها نیز استفاده می شود.
طب سوزنی زیبایی ، که به عنوان طب سوزنی صورت نیز شناخته می شود ، برای بهبود ظاهر پوست استفاده می شود.
در اینجا به برخی از یافته های تحقیقات موجود در مورد مزایای طب سوزنی می پردازیم:
براساس گزارشی که در سال 2017 در Annals of Medicine منتشر شده است ، محققان آزمایشات منتشر شده را در مورد استفاده از روشهای درمانی غیر دارویی (از جمله طب سوزنی) برای کمردرد تحلیل کردند. نویسندگان این گزارش ها دریافتند که طب سوزنی با کاهش شدت درد و عملکرد بهتر بلافاصله پس از درمان همراه است .
نویسندگان با ذکر این که شواهد کم است ، دریافتند که طب سوزنی "برای درمان درد حاد کمردرد بسیار مؤثر است".
در یک بررسی سال 2016 که در پایگاه داده کاکران از بررسی های سیستماتیک منتشر شده است ، دانشمندان 22 کارآزمایی منتشر شده قبلی را که شامل 4985 شرکت کننده بود ، بررسی کردند. آنها در نتیجه گیری خود دریافتند که اضافه کردن طب سوزنی به درمان علائم میگرن ممکن است درد را کاهش دهد .
بررسی در سال 2016 (شامل 12 کارآزمایی و 2349 شرکت کننده) نشان می دهد که طب سوزنی حداقل 6 جلسه ممکن است به درمان افرادی که سردرد تنشی مکرر دارند کمک کند. در دو مطالعه ، کسانی که علاوه بر دارو از طب سوزنی نیز استفاده کرده بودند نسبت به کسانی که فقط از دارواستفاده کرده بودند نتیجه بهتری داشته اند.
تجزیه و تحلیل مطالعات قبلی منتشر شده نشان می دهد که طب سوزنی باعث بهبود عملکرد بدنی در کوتاه مدت و طولانی مدت در مبتلایان به درد مزمن زانو به دلیل استئوآرتریت می شود ، اما به نظر می رسد که فقط درد کوتاه مدت (تا 13 هفته) را تسکین می دهد.
یک بررسی دیگر ، که در JAMA Surgery منتشر شده است ، مطالعات قبلی راجع به مداخلات غیر دارویی برای کنترل درد پس از آرتروپلاستی کامل زانو را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و شواهدی یافت که نشان می دهد طب سوزنی برای تسکین درد ، استفاده از داروهای افیونی را به تأخیر می اندازد.